Komedia „Dom otwarty” (premiera w Krakowie w roku 1883) to epizod z życia poczciwej, choć nie pozbawionej śmieszności rodziny mieszczańskiej.
Bałucki, poeta i powieściopisarz, przede wszystkim jednak autor komedii, obok Fredry i Zapolskiej najpopularniejszy w polskiej literaturze. Jego twórczość budziła wiele kontrowersji. Za życia doczekał się pełnej sławy i zarazem gorzkiego upokorzenia.
Państwo Żelscy, mieszczanie, na skutek snobistycznych zachcianek zaczynają naśladować styl życia bogaczy. Pewnego dnia postanawiają wydać bal, który okazuje się początkiem wielu komplikacji towarzyskich i rodzinnych.
Dla Bałuckiego to okazja do zaprezentowania różnych typów ludzkich, wyśmiania prowincjonalnych ambicji, zakłamania obyczajowego, przywar właściwych nie tylko małomieszczańskiemu środowisku XIX-wiecznego Krakowa.